Yıllık ücretli izine hak kazanmanın öncelikli şartı; sigortalının işe girişinin tescil edildiği tarihten itibaren 1 yıllık kıdeminin bulunması gerekiyor. Bir yıllık süre dolmadan iş sözleşmesinin feshedilmesi halinde yıllık ücretli izin ile ilgili bir talep söz konusu olmayacaktır.

4857 sayılı iş kanunun 53. maddesinde düzenlenen izin süreleri aşağıdaki gibidir.

a) Bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl dahil) olanlara 14 günden,

b) Beş yıldan fazla onbeş yıldan az olanlara 20 günden, c) Onbeş yıl (dahil) ve daha fazla olanlara 26 günden, Az olamaz.

Yine aynı maddenin devamında onsekiz (onsekiz dahil) ve daha küçük yaştaki işçilerle elli ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi yirmi günden az olamaz.

Yıllık ücretli izin uygulamasında hafta tatilinin ve ulusal bayram ve tatil günlerinin bu sürenin içinde hesaplanmaması gerekiyor. Cumartesi günleri çalışıp çalışılmamasına bakılmaksızın yıllık izinden sayılacaktır. Yıllık ücretli izin süresinde her haftaya karşılık bir günün daha izin süresine dahil edilmesi gerekiyor.

İşveren tarafından yıl içinde verilen diğer ücretli ve ücretsiz izinler yıllık izne mahsup edilemez.

Çalışan talep ederse ve belgelerse, işveren dört güne kadar ücretsiz yol izni vermek zorundadır.

İzin süresinin ücreti izin öncesi çalışana ödenmeli veya avans olarak verilmelidir. İzin süresinde çalıştığı tesbit edilirse, işveren bu sürenin ücretini geri alabilir.

Yıllık Ücretli İzin Süresinin Bölünmesi:

İzin süresinin bölünmesi tarafların rızası ile mümkün olabilecektir.

Yıllık ücretli izin süresinin uygulanması başlığı altında düzenlenen 56. Maddede, her ne şekilde olursa olsun izine ayrılmak isteyen işçinin izin hakkı diğer günler saklı kalmak şartıyla ilk on günlük süreye dokunulamaz, diğer on günlük sürede tarafların anlaşması şartıyla en fazla üçe bölünebilir.